Zygmunt "Muniek" Staszczyk (ur. 5 listopada 1963[1] w Częstochowie) – współzałożyciel, lider, wokalista, autor tekstów, w początkowym okresie także basista zespołu T.Love; producent ich ostatniej płyty I Hate Rock'n'Roll. Współpracował z wieloma artystami i zespołami, jak Maanam, Kasia Nosowska, Pidżama Porno.
Życiorys[edytuj]
Wychowywał się w Częstochowie, w robotniczej dzielnicy, na Rakowie[2].
Absolwent częstochowskiego IV LO[3] oraz wydziału polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego[4].
Przed założeniem T.Love (pierwsza nazwa zespołu Teenage Love Alternative) udzielał się w zespole Atak, przekształconym następnie w Opozycję. W późniejszym okresie uczestniczył w projektach Paul Pavique Movement, Szwagierkolaska oraz Rege Inna Polish Stylee. W tym ostatnim, razem z muzykami z Habakuka, wykonywał polskie i światowe przeboje muzyki punk i reggae. Autor książki wspomnieniowej Dzieci rewolucji oraz tomiku poezji Ganja[5].
W roku 2001 otrzymał nagrodę Tęczowego Lauru – "za konsekwentny pacyfizm i otwartość przekazywaną w twórczości artystycznej". 30 września 2009, za "25 lat niezależności, niespożytej energii, młodzieńczego entuzjazmu, wierności sobie i swojej muzyce", uhonorowany został nagrodą Mateusz przyznaną przez III Program Polskiego Radia[6].
Prywatnie Muniek Staszczyk jest żonaty, żona Marta, syn Jan (ur. 1990) i córka Maria (ur. 1993)[7].
Jan Benedek
Jan Benedek (ur. 8 kwietnia 1968[1] w Warszawie) – polski muzyk, kompozytor, gitarzysta i wokalista.
Profesjonalne granie zaczął w zespole Tilt w którym grał przez pół roku. W latach 1990-1993 po rozwiązaniu Tiltu, grał w reaktywowanym przez niego i Muńka zespole T.Love. Jest autorem muzyki do takich przebojów jak "King" i "Warszawa". Po odejściu z T.Love pojawiał się jeszcze z zespołem jako gość na koncertach i kompozytor utworów, był również twórcą lub współtwórcą takich formacji jak Diabły i Anioły, Suka czy Bum Bum, którego singel "Tequila" pojawił się w Radiostacji.
W 2002 roku założył wraz z perkusistą T.Love, Sidneyem Polakiem, grupę Warsaw, która wylansowała przebój "68", wykorzystany (w angielskiej wersji językowej) w reklamach (telefony w sieci "Orange POP", witaminy "Vigor"). Do piosenki został nakręcony również teledysk. Zespół jednak nie wydał płyty i rozpadł się. W 2006 roku Benedek wydał solowy album Oldschool Party, inny w brzmieniu niż wcześniejsze dokonania, nawiązujący do takich wykonawców jak np. Iggy Pop, The Rolling Stones czy The Clash.
W roku 2009 rozpoczął prace nad kompozycjami do solowych utworów Muńka Staszczyka. Również w tym roku został patronem oraz jurorem internetowego cyklu dla młodych zespołów rockowych "Hallo, tu Londyn", organizowanym przez Stowarzyszenie Colere.pl. Nazwa cyklu pochodzi od tytułu piosenki, którą Benedek nagrał na swojej solowej płycie "Oldschool Story".
Sidney Polak
Sidney Polak, właśc. Jarosław Marek Polak (ur. 7 października 1972 w Warszawie) – polski muzyk, kompozytor, autor tekstów.
Jego pierwszym zespołem była Cytadela, w której grał od 1988 do 1994. W międzyczasie, w 1990 został perkusistą reaktywowanego zespołu T.Love. W 1994 wraz z Maćkiem Majchrzakiem stworzyli Incrowd, w którym Sidney grał do 1998. W 2002 rozpoczął karierę solową z zespołem Sidney Polak, a w 2004 roku wydał z nim płytę, na której zaprezentował muzykę reggae, hip-hop i folk. Album i muzyk otrzymali sześć nominacji do nagrody Fryderyk roku 2004 (wygrał w kategoriach: kompozytor roku, autor roku i album roku - muzyka alternatywna).
27 marca 2009 miała miejsce premiera drugiej płyty pod tytułem Cyfrowy styl życia[1], która została wydana przez EMI Music Poland.
Pseudonim Sidney pochodzi z jednego z koncertów T.Love, na którym wokalista tego zespołu, Muniek Staszczyk, podczas przedstawiania składu zażartował, że na perkusji gra Sydney Pollack, którego twórczości tak naprawdę Jarosław Polak nie lubi[2].
Janek Pęczak
Jan "Jahlove" Pęczak (urodzony 8 grudnia 1978 w Warszawie) - multiinstrumentalista: gitarzysta, perkusista i basista, a także kompozytor, wokalista oraz autor tekstów. Jest założycielem The Relievers oraz, wraz z Piotrem "Mista Pita" Zabrodzkim, Blast Muzungu. Jest gitarzystą T.Love,[1] ponadto współpracuje z Tadeuszem Sudnikiem przy projekcie Studio Dźwięków Niemożliwych, a także z Pako Saarem. Grał także w Virtual Jazz Reality, Sto % Bawełny i Houk.
W 1998 został gitarzystą w zespołach Virtual Jazz Reality oraz Sto % Bawełny (który zawiesił działalność w 2003). Pierwszy z nich opuścił w 2000 roku, wtedy też założył wraz z Marcinem Ułanowskim i Bartkiem Wojciechowskim autorskie Jan Pęczak Trio, które zakończyło działalność w 2003 roku. W międzyczasie, w latach 2000 - 2002 Jahlove grał także w zespole Houk. W 2004 założył grupę The Relievers grającą muzykę reggae, a w 2005 Blast Muzungu. Jest autorem muzyki do utworów Pracuj albo głoduj oraz Tylko miłość z płyty I Hate Rock'n'Roll nagranej przez T.Love. W okresie luty - wrzesień 2007 wraz z Łukaszem Lachem, Krzysztofem Rychardem oraz Piotrem Czajerem starał się o miejsce w tym zespole, ostatecznie zajął je 1 października 2007.[2] Pod koniec roku brał również udział w nagraniach do debiutanckiej płyty zespołu Pan Profeska.[3]
W 2001 roku został laureatem nagrody Gitarowy Top czasopisma Gitara i Bas zwyciężając w kategorii Nowa Nadzieja.
Jacek Perkowski
Jacek "Perkoz" Perkowski (ur. 2 maja 1964) - polski gitarzysta rockowy. Od 1992 roku do 1 stycznia 2007 występował w grupie T.Love. Wcześniej grał m. in. w De Mono, Azyl P oraz współpracował z zespołem Kobranocka. W listopadzie 2005 roku wydał solową płytę Perkoz, gdzie oprócz skomponowania nowych piosenek, napisał teksty i spróbował sił jako wokalista. Współpracuje również z Alą Boratyn
W latach 1988 - 1995 współpracował jako basista z austriackim zespołem Pungent Stench jedną z europejskich grup wykonujących death metal.
Maciek Majchrzak
Maciej "Magilla Majcher" Majchrzak (urodzony 18 listopada 1971 w Warszawie) - polski gitarzysta i klawiszowiec, student dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1993 roku gra w zespole T.Love, a w 1992 roku, wraz z Sidneyem Polakiem założył grupę Incrowd. Od 1996 gra jako drugi gitarzysta w zespole Paul Pavique Movement, założonym 1992 roku przez Pawła Dunina-Wąsowicza (wokal, gitara elektryczna, syntezator) oraz Muńka Staszczyka (perkusja). Z ostatnim zespołem nagrał płytę, która nie została jednak nigdzie wydana.
Do T.Love dołączył po odejściu z zespołu Jana Benedka, a pierwszą nagraną wspólnie z zespołem płytą był album Prymityw z 1994 roku.
Paweł Nazimek
Paweł Nazimek (ur. w Chrzanowie) - polski basista, kompozytor, od 1991 roku członek zespołu T.Love, wcześniej basista zespołów Sztywny Pal Azji oraz Chłopcy z Placu Broni, wraz z którym nagrał płytę O! Ela!. Oprócz gry na gitarze basowej gra także na gitarze elektrycznej.
Żonaty z Dominiką Nazimek.
Michał Marecki
Michał Marecki (urodzony 17 marca 1974 roku w Warszawie) - klawiszowiec, kompozytor, członek zespołów T.Love (od 2005), Sidney Polak (od 2004), Pan Profeska, kompozytor muzyki filmowej. Wcześniej grał z Fiolką Najdenowicz, zespołem Wiosna oraz Marcinem Rozynkiem. Muzycznie szkolił się w Państwowym Ognisku Muzycznym im. Stanisława Moniuszki, a następnie w Szkole Muzycznej drugiego stopnia imieniem Józefa Elsnera w Warszawie, w klasie fortepianu. Uczęszczał także na warsztaty jazzowe.
Współpracował z Leszkiem Biolikiem przy produkcjach płyt zespołów: Negatyw, Marcina Rozynka, The Car is on Fire. Jest także współtwórcą kompozycji "Miałeś być..." Moniki Brodki.
Olaf Deriglasoff
Olaf Deriglasoff (ur. 10 marca 1963[1] w Gdańsku) – polski gitarzysta, basista, muzyk sceny niezależnej, kompozytor, autor tekstów, aranżer i producent muzyczny.Życiorys[edytuj]
Swój pierwszy zespół – Dzieci Kapitana Klossa założył w 1981 w Gdańsku. W 1985 grupa została jednym z laureatów festiwalu w Jarocinie i dzięki Rozgłośni Harcerskiej stała się znana szerszemu gronu słuchaczy.
W 1986 zespół rozpadł się, a Olaf Deriglasoff przeniósł się do Berlina Zachodniego, gdzie grywał w różnych formacjach, między innymi we wspólnym zespole z wokalista znanym obecnie z grupy Kobiety – Grzegorzem Nawrockim, czy w irlandzko-kanadyjsko-australijsko-polskim projekcie Sea of Heads.
W 1994 wrócił do kraju by przyłączyć się do zespołu Jędrzeja Kodymowskiego – Apteka. Efektem tej współpracy są płyty: Menda (1994) i Spirala (1996).
W 1996 opuścił zespół i wszedł w skład formacji Maćka Maleńczuka – Homo Twist. Przy jego współpracy powstały płyty Moniti Revan (1997) i Live after Death (2000). Od roku 1998 równolegle grał w innym krakowskim zespole – Püdelsi. Owocem wspólnej pracy stała się płyta Psychopop (1999).
W 1997 wziął udział w tworzeniu kompozycji i nagraniu płyty zespołu Tymona Tymańskiego – Kury, pt. P.O.L.O.V.I.R.U.S..
W 1999 nagrał z Kazikiem Staszewskim płytę Melassa.
W 2000, po rozwiązaniu Homo Twist, odszedł z Püdelsów, by zająć się swoim debiutem producenckim, czyli płytą Yugoton (2001). Pełnił tam rolę aranżera, producenta muzycznego, instrumentalisty, wokalisty i autora części tekstów. W 2003 wziął udział w nagraniu płyty Kazika Staszewskiego – Piosenki Toma Waitsa, a w 2001 zaczął współpracę z zespołem Kazik na Żywo. Z grupą tą zarejestrował album Występ (2002). W 2004 wziął udział w stworzeniu kolejnej płyty Kazika Staszewskiego Czterdziesty Pierwszy.
Realizując swoje plany solowe, w 2002 założył własną formację Os Gatos. Zespół pracował nad materiałem w składzie Olaf Deriglasoff - gitara, Bartek "Magneto" Tyciński - gitara, Grzegorz "Dżordż" Kurek - git. basowa, Macio Moretti - perkusja. Wkrótce skład zmienił się, zmieniła się też nazwa. Obecnie grupa występuje pod nazwą Deriglasoff. Olaf powrócił do gitary basowej, a zespół zasilili muzycy z Wrocławia: Wojtek Garwoliński na gitarze (Kości, ex-Pivo), Paweł Galus – również na gitarze (Kości) oraz perkusista Mario Bielski (Kości, The Gardeners). W listopadzie 2005 ukazała się pierwsza solowa płyta Deriglasoffa Produkt. Płytę promował utwór Perełka oraz Amorte. Zbyt duża odległość jaka dzieli Warszawę i Wrocław wymusiła ponowną zmianę składu grupy. Od 2009 roku zespół Olafa tworzą: Wojciech Puzon Kuzyk i Andrzej Niski na gitarach oraz Robert Misiek Szymański na bębnach i Andrzej Szaja Szajewski na klawiszach.
W międzyczasie w maju 2007 Olaf Deriglasoff powrócił do grania w zespole Homo Twist, z którym zarejestrował album Matematyk (2008), po wydaniu którego zespół Homo Twist został zawieszony na czas nieokreślony.
W 2009 roku zagrał obok Grzegorza Markowskiego, Macieja Maleńczuka, Piotra Wróbla i Pawła Mąciwody jako gość na płycie zespołu WU-HAE pt.: Opera Nowohucka. W latach 2009-2010 wraz z Andrzejem Szajewskim Olaf Deriglasoff współprowadził program Gilotyna na antenie warszawskiego Radia Kampus.
Rok 2010 to czas pracy nad drugą płytą. W sierpniu tego roku Olaf Deriglasoff gościł również w projekcie Muzeum Powstania Warszawskiego, którego celem było ukazanie historii Warszawy od współczesności do przedwojnia poprzez nowe brzmieniowo i interpretacyjnie wykonania znanych piosenek o Warszawie. Projekt ten zaowocował koncertem oraz płytą pt. www wawa2010.pl, na której w duecie z Karoliną Cichą Deriglasoff wykonał utwór "Małgośka".
Druga płyta zespołu Deriglasoff pt. Noże ukazała się nakładem niezależnej wytwórni Laudanum Rekords w lutym 2011 roku. Singlem promującym płytę jest utwór „Dyabeu".
Andrzej Zeńczewski
Andrzej Zeńczewski (ur. 28 września 1963[1]) – gitarzysta, wokalista, producent muzyczny, współlider zespołów Daab i Szwagierkolaska.
Był współzałożycielem Daabu w 1983. Od 1984 do 1989 roku grał w zespole T.Love Alternative. W latach 80. prowadził zespół Niepodległość Trójkątów, w którym grał z nim m.in. Kuba Sienkiewicz. W roku 1995 razem z Muńkiem Staszczykiem założył grupę Szwagierkolaska. W tym samym roku wziął udział w koncercie "List do R. na 12 głosów" w hołdzie Ryszardowi Riedlowi z Dżemu w katowickim Spodku, gdzie zaśpiewał "Dzień, w którym pękło niebo" i "Naiwne pytania". Utwory te uwiecznione zostały na albumie "List do R. na 12 głosów". Obecnie nadal jest liderem grupy Daab, pojawia się również okazyjnie na koncertach T.Love.
